สาระพระคัมภีร์

หนทางที่ดีที่สุดที่จะลืมปัญหาของตนเอง
ก็คือการช่วยแก้ปัญหาให้ผู้อื่น.

"มนุษย์ อย่ามองเพียงปัญหาของตนเอง แต่ทุกคนควรมองดูปัญหาของผู้อื่น"
(ฟิลลิปปี 2:4)
 
พระเจ้าเป็นผู้ทรงสามารถรักษาดวงใจที่สลายได้
แต่ พระองค์จำเป็นต้องมีทุกชิ้นส่วนของดวงใจนั้น.

"ลูกรัก จงมอบดวงใจให้แก่เราเถิด"
(สุภาษิต 23:26ก.)
 

 การมีอำนาจ ทำให้บางคนเติบโต
แต่ทำให้บางคนเพียง บวมเท่านั้น.

"แต่ผู้ยิ่ง ใหญ่ในพวกท่าน ต้องเป็นผู้รับใช้
ผู้ใดยกย่องตัวเองจะถูกดึงให้ต่ำลง
และ ผู้ใดที่ถ่อมตนลงจะได้รับการยกย่อง"
(มัทธิว 23:11,12)
 
จงเป็นห่วงว่าพระเป็นเจ้าทรงคิดอย่างไรกับท่าน
มากกว่าการเป็นห่วงว่าคน อื่นเขาจะคิดอย่างไร.

"เปโตรและสาวกอื่นๆ ตอบว่า
เรานอบน้อมเชื่อ ฟังพระเป็นเจ้าดีกว่ามนุษย์"
(กิจการ 5:29)
 
ปัญหาของผู้ที่พูดเร็วเกินไปก็คือ
เขามักจะพูดสิ่งที่เขายังคิดไม่ถึง.

"อย่า รีบพูด อย่าให้ใจท่านด่วนกล่าวสิ่งใดต่อพระพักต์พระเป็นเจ้า
เหตุว่าพระ เป็นเจ้าประทับในสวรรค์และเจ้าอยู่ในโลก
ฉะนั้นขอให้เจ้าจงพูดน้อย"
(บุตร สิรา 5:2)
 
การพูดเป็นคำสุดท้าย
ควรเป็นการกล่าวขออภัย.

"ลูกรัก หากลูกตกเป็นเหยื่อของสิ่งที่พูด หรือถูกคำพูดของลูกเป็นกับดัก ก็จงทำดังนี้ซิ
จงปลดปล่อยตัวของลูกเสีย เมื่อลูกตกเป็นเหยื่อในเงื้อมมือของเพื่อนบ้านแล้ว
จงถ่อมตนแล้ววิงวอน เพื่อนบ้านของลูก"   (สุภาษิต 6:2,3) 
 
รถไฟของความล้มเหลว
มัก วิ่งอยู่บนรางของความเกียจคร้าน.

"ความเกียจคร้านมากมาย ทำให้ตึกรามเสื่อมสภาพ
บ้านช่องพังลงก็เพราะมือที่เฉื่อยชา"   (บุตรสิรา 10:18) 
 

 เมื่อเผชิญกับปัญหาขนาดยักษ์แบบ "โกลิอัท"
ท่าน จะตอบว่า "มันใหญ่เกินไป สู้ไม่ไหว"
หรือจะตอบแบบดาวิดว่า
"ถ้าใหญ่ อย่างนี้ย่อมไม่พลาดแน่" ?

"พระเจ้าทรงช่วยให้ข้าพเจ้า พ้นจากอุ้มเท้าของสิงห์โตและหมีมาแล้ว
พระองค์ก็จะทรงช่วยให้ข้าพเจ้า พ้นจากเงื่อมมือของชาวฟิลิสเตียผู้นี้"
(1ซามูแอล 17:37)
 

 จง ลืมตัวท่าน เพื่อผู้อื่น
แล้วเขาจะไม่ลืมท่าน.

"ดังนั้นสิ่งใดที่ ท่านปรารถนา ให้ผู้อื่นกระทำแก่ท่าน ท่านก็จงกระทำสิ่งนั้นแก่เขา
เพราะ นี่กฎบัญญัติ และคำสอนของบรรดาประกาศก"  (มัทธิว 7:12)
 

 เคล็ด ลับของความพอใจ คือการสำนึกว่า
ชีวิตคือพระพร มิใช่สิทธิ.

"ศาสนา ทำให้คนมั่งมี หากเขาพอใจในสิ่งที่เขามีอยู่
เรามิได้นำอะไรติดตัวมาใน โลก และเมื่อจากไป
เราก็ไม่สามารถนำเอาอะไรติดตัวไปได้"   (1ทิโมธี 6:6,7)

 

วามเชื่อเที่ยงแท้ และความกล้าหาญ
เปรียบเสมือนว่าว
ยิ่งมีลมต้าน มักยิ่งร่อนสูงขึ้น.

"ส่วนผู้ที่รอคอยพระเจ้า จะฟื้นฟูพลังของตนเอง
เขา จะมีปีกโผบินดังเช่นนกอินทรีย์
เขาจะวิ่งแต่ก็ไม่เหน็ดเหนื่อย เขาจะเดินแต่ก็ไม่เป็นลม  (อิสยาห์ 41:31)
 

 ผู้ที่นำแสง อาทิตย์ เข้ามาในชีวิตของผู้อื่น
ย่อมไม่สามารถกั้นแสงนั้น
จากชีวิต ของตนเองได้.

"อย่าหลงผิด ไม่มีใครหลอกพระเป็นเจ้าได้
สิ่งใดที่ มนุษย์หว่านไว้ เขาก็จะเก็บเกี่ยวสิ่งนั้น"  (กาลาเทีย 6:7)
 

  เราจะรู้ซึ้งถึงความเชื่อ ก็ต่อเมื่อ
เราเริ่มสั่งสอนลูกหลาน.

"ฝ่าย ท่านผู้เป็นบิดา อย่ายั่วให้บุตรของท่านเกิดโทสะ
แต่จงอบรมบุตรด้วยการ สั่งสอน
และเตือนสติตามหลักธรรมของพระเป็นเจ้า"   (เอเฟซัส 6:4)
 

 บนบาน ประตูแห่งโอกาส ย่อมมีเขียนว่า
"ผลัก"  หรือ  "ดึง"

"วิญญาณของคน เกียจคร้าน มีความยากได้ แต่ไม่ได้อะไรเลย
ฝ่ายวิญญาณของคนขยัน จะอ้วนพี"   (สุภาษิต13:4)
 

  คนเราจะมีชัยมิได้ หากไร้การเริ่มต้น.

"เมื่อท่านมีใจพร้อมอยู่แล้ว
ท่านจะได้ทำให้ สำเร็จตามความสามารถของท่าน"
(2 คร 8:11)
 

 หนทางสู่ความ สำเร็จ คือการนำเอาคำแนะนำ
ที่ท่านมอบให้ผู้อื่น มาใช้กับตัวท่านเอง.

"ท่าน ที่ไม่สนใจกับกฎวินัย ย่อมดูหมิ่นตนเอง
แต่บุคคลที่รับฟังคำตักเตือน ก็จะได้รับความเข้าใจ"
(สุภาษิต 15:32)
 

  คนเขาจะรู้ว่าท่านเป็นใคร มิใช่จากสิ่งที่เขาเห็น
แต่จากสิ่งที่เขาได้ ยินจากปากของท่าน.

ให้ความสว่างของท่าน จงฉายแสงต่อหน้ามนุษย์
เขา จะได้เห็นกิจการที่ดีงามของท่าน
เขาจะได้ถวายพระเกียรติ แด่พระบิดาเจ้าของท่าน
ผู้ประทับอยู่ในสวรรค์  (มัทธิ 5:16)
 
 บ่อย ครั้งมนุษย์คิดว่าจิตใจเขาเปิดกว้างขึ้น
อันที่จริงแล้ว มโนธรรมเขาต่างหากที่ยืดออก.

สำหรับผู้มีจิตใจบริสุทธิ์ ทุกอย่างก็ย่อมบริสุทธ์ผุดผ่อง
แต่สำหรับผู้มีใจชั่วร้ายและไร้ความเชื่อ ไม่มีอะไรเลยที่บริสุทธิ์
ทั้งจิตใจและมโนธรรมของผู้นั้น ถูกทำลายไปหมดแล้ว  (ทิตัส 1:15)
 
 ความโมโหมักทำให้เราตกอยู่ในความ ลำบาก
แต่ความหยิ่งต่างหาก
ที่ทำให้เราอยู่ในสภาพนั้น

ความ เย่อหยิ่งมาก่อนการถูกทำลาย จิตใจที่ยโสมักจะมาก่อนการหกล้ม
การมีจิต ถ่อมตนกับคนยาก ดีกว่า ที่จะได้ส่วนแบ่งจากของที่ริบมาจากคนหยิ่ง
(สุภาษิต 16:18,19)
 
 เราดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยสิ่งที่เราได้รับ
แต่เรา กลับเป็นผู้มอบชีวิต เมื่อเราเป็นผู้ให้

ข้าพเจ้าได้ให้ตัวอย่างแก่ ท่านแล้วในทุกสิ่ง ให้ท่านเห็นว่าการกระทำดังนี้
ท่านจะสามารถช่วยผู้ที่ อ่อนแอ ท่านจงรำลึกถึงพระวาจาของพระเยซูเจ้าที่ตรัสว่า
"การให้ย่อมได้ บุญมากกว่าการรับ"   (กิจการ 20:35)

 

แต่ละวันที่ผ่านไป คล้ายกับกระเป๋าที่มีขนาดเท่ากัน
คนบางคนสามารถใส่ ข้าวของเข้าไป
ในกระเป๋านั้นมากกว่าผู้อื่น.

ดังนั้นท่านจงระมัด ระวัง ในการดำเนินชีวิต อย่าให้เหมือนคนไร้ปัญญา
แต่ให้เหมือนผู้มีปัญญา จงฉวยทุกโอกาสที่ผ่านเข้ามา  (เอเฟซัส 5:15,16)
 

 ชิวิตคงจะ ง่ายขึ้นมาก
หากคนเรา แสดงความอดทนในครอบครัว
ให้เท่ากับเวลาที่เขาไป นั่งตกปลา.

ท่านที่เป็นสามี ก็จงอยู่กับภรรยาของท่าน ด้วยความเข้าใจซึ่งกันและกัน
(1เปโตร 3:7)
 

  ความร่ำรวยของคนเรา มิได้อยู่ที่ว่าเรามี
ทรัพย์สินเงินทองมากมายเพียงใด
แต่ ขึ้นอยู่กับว่าเราเป็นคนอย่างไร.

บางคนไม่มีอะไรเลย แต่แสร้งทำเป็นคนร่ำรวย
แต่บางคนมีทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ก็แสร้งทำเป็นคนจน  (สุภาษิต 13:7)
 

 การให้อภัยคล้ายกับเป็น การปล่อยนักโทษให้
เป็นอิสระ แล้วมาพบว่า
นักโทษนั้นก็คือ "ตัวคุณเอง"

หากท่านให้อภัยผู้ที่กระทำผิดต่อท่าน พระบิดาเจ้าก็จะทรงให้อภัยท่านด้วย
แต่หากท่านไม่ให้อภัยผู้อื่น พระบิดาของท่านก็จะไม่ทรงให้อภัยแก่ท่านเช่นกัน
(มัทธิ 6:14,15)
 

  ท่านคลุกคลีกับใคร ก็ย่อมจะบ่งให้เห็นว่า
ท่านกำลังจะพบกับความยุ่ง ยากอย่างไร.

อย่าไปผูกมิตรกับคนที่โกรธง่าย ท่านอาจจะเป็นเหมือนเขา
และ ติดอยู่ในกับดัก  (สุภาษิต 22:24,25)
 

 หัวใจมีความสุขมากที่สุด
เมื่อ มันเต้นเพื่อคนอื่น.

ไม่มีผู้ใดมีความรักเท่ากับ ผู้ที่ยอมสละชีวิตของตนเองเพื่อผู้อื่น
(ยอห์น 15:13)
 

  บทเรียนจากการมองดูนาฬิกาก็คือ
มันทำให้เวลาผ่านไปก็จริง
แต่มันขยัน ทำงานตลอดเวลา.

การเป็นคนเกียจคร้าน ก็ไม่แตกต่างอะไรกับคนที่ชอบทำลาย
(สุภาษิต 18:9)
 
 มรดกอัน ประเสริฐที่บิดามอบให้บุตร
ก็คือ "ตัวอย่างที่ดี"

ท่านก็ทราบดี แล้วว่า เราได้กระทำทุกอย่างเพื่อท่าน
ดังบิดามารดา พึงกระทำต่อบุตรหลานของตน  (1เธสสะโลนิกา 2:11)
 
 พระเป็นเจ้าจะทรง เข้ามาสาละวนกับเรื่องของมนุษย์
ก็ต่อเมื่อพระองค์ได้รับเชิญเท่านั้น.

ดู เถิด เรายืนอยู่และเคาะที่ประตูของท่าน
หากท่านได้ยินเสียงของเราแล้ว เปิดประตู
เราก็จะเข้ามาร่วมรับประทานอาหารกับท่าน   (วิวรณ์ 3:20)
 

 การ แต่งงานอาจจะถูกสร้างขึ้นบนสวรรค์
แต่การบรูณะซ่อมแซมต้องอยู่ในโลกนี้.

ดัง นั้น สามีจงรักภรรยา เหมือนรักตัวท่านเอง
และภรรยาก็จงเคารพสามีของตน  (เอเฟซัส 5:33)

ความอิ่มเอิบใจมิได้หมายความว่า
เราได้มาซึ่งสิ่งที่เราต้องการ
หาก แต่เป็นความพอใจในสิ่งที่เรามีอยู่.

ข้าพเจ้าไม่ได้บ่นถึงเรื่องความ ขัดสน ไม่ว่าข้าพเจ้าจะมีฐานะอย่างไรก็ตาม
ข้าพเจ้าก็เรียนรู้แล้วที่จะ พอใจในสภาพของตน   (ฟิลิปปี 4:11)
 

 ความสามารถ จะช่วยให้คนไปถึงจุดสุดยอด
ของชีวิต แต่อุปนิสัยใจคอต่างหาก
ที่จะ ช่วยให้เขาอยู่ต่อไปได้ในจุดนั้น.

ความชอบธรรมของคนที่ไร้ตำหนิ ย่อมรักษาทางของเขาให้ตรง
แต่คนชั่วร้ายย่อมล้มลง ด้วยความชั่วร้ายของเขาเอง  (สุภาษิต 11:5)
 

 คำพูดคือหน้าต่าง
ที่ เปิดให้เห็นหัวใจของท่าน.

เจ้าเป็นคนชั่วแล้วจะพูดความดีได้อย่างไร
เหตุ ว่าปากนั้นพูดจากสิ่งที่มาจากใจ
(มัทธิว 12:34ข.)
 

 คนโง่ คิดว่าเขารู้ทุกอย่าง
หากท่านไปถกเถียงกับเขา
ท่านก็ยิ่งโง่ไปกว่าเขา เสียอีก.

หากท่านตักเตือนคนที่โอ้อวด ท่านก็จะได้รับแต่เพียงการดูหมิ่น
และความเจ็บปวด  (สุภาษิต 9:7)
 

  คนที่กำลังจมน้ำ เขาจะไม่มัวบ่นว่า
เครื่องชูชีพมันเล็กเกินไป.

จง ทำสิ่งสารพัดโดยปราศจากการบ่น และการถกเถียงกัน
(ฟีลิปปี 2:14)
 

 เป็น บุญของผู้ที่ไม่มีอะไรจะพูด
และยังสามารถอดใจไม่พูดอย่างยืดยาว.

ลิ้น ของปราชญ์แจกจ่ายความรู้
แต่ปากของคนโง่ ย่อมถ่ายเทความโง่ออกมา
(สุภาษิต 15:2)
 

  "โชคดี" คือข้อแก้ตัวที่ผู้แพ้มอบให้กับผู้ชนะ.

วิญญาณ ของคนเกียจคร้านมีแต่ความอยาก แต่เขาจะไม่ได้อะไรเลย
ฝ่ายวิญญาณของคน ขยัน จะอ้วนพี
(สุภาษิต 13:4)
 
 หากท่านทำสิ่งที่ท่านกลัว
ความ กลัวก็จะหมดฤทธิ์.

โมเสสส่งคนเผ่าละพันคนออกไปทำสงคราม
ทั้งคน เหล่านั้น กับฟีเนหัสบุตรเอเลซาร์ปุโรหิต
พร้อมกับเครื่องใช้ของสถาน นมัสการ และมีแตรปลุกอยู่ในมือ
(กันดารวิถี 31:6)
 
 ศิลปะของการ เป็นแขกที่ดี
คือการรู้ว่าเมื่อไรควรจะกล่าวคำอำลา.

อย่าไปเยี่ยม เพื่อนบ่อยเกินไป เพราะเขาจะรู้สึกเอือมระอา
และเริ่มเกลียดชังท่าน  (สุภาษิต 25:17)
 

 ผู้ที่ไม่ให้อภัย
คือผู้ที่ทำลายสะพานที่ เขาเองจะต้องข้าม.

หากท่านให้อภัยความผิด ที่ผู้อื่นกระทำต่อท่าน
พระ บิดาเจ้าของท่านในสวรรค์ ก็จะทรงให้อภัยแก่ท่านด้วย
(มัทธิว 6:14)

พระเยซูเจ้าคือพระสหาย
ผู้ทรงย่างกายเข้ามา
เมื่อโลกย้ายออกไป.

เรา บอกสิ่งเหล่านี้แก่ท่าน เพื่อท่านจะได้มีสันติในจิตใจของท่านเนื่องจากเรา
ระหว่าง ที่ท่านอยู่ในโลก ท่านจะต้องทรมาน แต่จงทำใจดีไว้เถิด  (ยอห์น 16:33)
 

 ผู้ ที่มีสิทธิ์ในความรักน้อยที่สุด
คือผู้ที่ต้องการความรักมากที่สุด.

แต่ เราสั่งให้ท่านรักศัตรู และอธิฐานภาวนา ให้ผู้ที่กระทำผิดต่อท่าน
(มัท ธิว 5:44)
 

  เมื่อพระเป็นเจ้าทรงวัดมนุษย์
พระองค์ทรงเอาเทป
วัด ใจแทนที่จะทรงวัดสมอง.

พระเป็นเจ้ามิได้ทรงทอดพระเนตร ดังเช่นมนุษย์
มนุษย์ มองดูรูปร่างภายนอก
แต่พระเป็นเจ้าทรงทอดพระเนตร จิตใจ
(1ซามูแอล 16:7ข.)
 

 แม้หญ้าในสนามของบ้านข้างเคียง
จะดูเขียวกว่าบ้าน ของเรา
แต่ก็ยังต้องตัดอยู่นั่นเอง.

จงพอใจในสิ่งที่ท่านมีอยู่   (ฮีบรู 13:5)
 

  ลองครั้งแรกไม่สำเร็จ ก็ลองอ่านคู่มือดูซิ.

จง ยึดมั่นในคำสอนของเรา อย่าได้ปล่อยไป
จงรักษาไว้ เพราะนั่นคือชีวิตของเจ้า  (สุภาษิต 4:13)
 

อารมณ์ร้ายของท่าน เปรียบเสมือนไฟใหม้
หากควบคุมไม่ได้
ก็อาจเกิดความเสียหายมากมาย.

ผู้ ที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็เหมือนกับเมืองที่ไม่มีกำแพง
(สุภาษิต 25:28)
 

  การตัดสินใจของท่าน อาจขัดแย้งกับ
น้ำพระทัยของพระเป็นเจ้า แต่ตัวท่านเอง
จะไม่พ้นเอื้อมพระหัตถ์ของพระองค์ไปได้.

แม้เราจะ ไม่ซื่อสัตย์ แต่พระองค์ก็ยังคงซื่อสัตย์ เหตุว่าพระคริสตเจ้า
มิทรง สามารถปฏิเสธพระองค์เองได้   (2 ทิโมธี 2:13)
 
 เพื่อนๆ ของท่านก็คล้ายกับปุ่มของลิฟต์
เขาจะพาท่านให้ขึ้นก็ได้ ลงก็ได้.

ผู้ ที่ผูกมิตรกับคนฉลาด ก็จะเป็นคนฉลาด
หากท่านผูกมิตรกับคนโง่ ตัวท่านเองอาจถูกทำลาย  (สุภาษิต 13:30)
 
 ความอดทนคือ คุณสมบัติที่ท่านชมเชยผู้ขับ
รถข้างหลังท่าน แต่เป็นที่น่ารำคาญสำหรับ
ผู้ ที่ขับรถอยู่ข้างหน้า.

เรื่องจบ ดีกว่าเริ่มเรื่อง ความอดทนดีกว่าความหยิ่งยโส
อย่าเป็นคนโกรธง่าย เหตุว่าความโกรธมักจะอยู่ในใจของคนโง่
(ปัญญาจารย์ 7:8,9)
 
 ผู้ ที่ไม่ตื่นเต้นกับงานของตน
คนเขาเรียกผู้นั้นว่า "คนว่างงาน"

ไม่ ว่าท่านจะทำอะไร ก็จงทำด้วยความตั้งใจ เหมือนกับท่านกำลังรับใช้
พระเป็น เจ้าพระองค์เอง มิใช่เจ้านายฝ่ายโลก  (โคโลสี 3:23)

เราจะรู้อุปนิสัยใจคอที่แท้จริงของคนได้
ก็โดยสังเกตุว่าเขาทำอะไร เมื่อไม่มีใครเห็น.

จงทำให้นายพอใจเสมอ มิใช่เวลาที่ท่านคิดว่านายกำลังมองอยู่
ท่าน คือ ทาสของพระคริสตเจ้า ดังนั้นท่านจงกระทำสิ่งที่พระเป็นเจ้า
ทรงปรารถนาจากท่าน ด้วยความเต็มใจ  (เอเฟซัส 6:6)
 

 ตายพร้อมกับชื่อเสียงที่ดี
ดี กว่ามีชีวิตกับชื่อเสียงที่ใช้ไม่ได้.

ชื่อเสียงดี ย่อมมีค่ามากกว่าเครื่องหอมอันมีค่า   (ปัญญาจารย์ 7:1)
 

  คำว่า "ไม่" เป็นหนึ่งในจำนวนไม่กี่คำ
ที่จะมีคนเข้าใจผิดได้ง่าย.

เมื่อ ท่านจะสัญญาอะไร ก็เพียงแต่บอกว่า  "ใช่"   หรือ  "ไม่ใช่"
(มัทธิว 5:37ก.)
 

 สะพานที่ท่านจุดไฟเผาในวันนี้
อาจจะเป็นสะพานที่ ท่านจะต้องใช้ข้าม
ในวันข้างหน้า.

จงพยายามสุดความสามารถ ที่จะเจริญชีวิตในสันติกับทุกคน
(โรม 12:8)
 

  คนเรามักปรารถนาจะรับใช้พระเป็นเจ้า
แต่ในตำแหน่งผู้ถวายคำแนะนำแด่ พระองค์.

จงถ่อมตนเฉพาะพระพักต์ พระเป็นเจ้าผู้ทรงพระอานุภาพ
แล้ว พระองค์ก็จะทรงให้เกียรติแก่ท่าน เมื่อถึงเวลา  (1เปโต 5:6)
 

 มโนธรรม คือ เครื่องเตือนภัยซึ่งพระเป็น
ทรงติดตั้งให้ไว้กับท่าน จงดีใจเมื่อมันทำให้
ท่านรู้สึกเจ็บ แต่จงระวังเมื่อท่านไม่รู้สึกเจ็บ.

ใน ข้อนี้ ข้าพเจ้าพยายามประพฤติตามมโนธรรม
โดยมิให้กระทำผิดต่อพระเป็นเจ้า และต่อเพื่อนมนุษย์
(กิจการ 24:16)
 

  คนเรามักลืมพระเป็นเจ้าทั้งวัน
แต่แล้วก็ขอให้พระองค์ ทรงระลึกถึงเขาทั้งคืน.

ข้าพเจ้าจะอธิษฐานภาวนา และร้องหาพระองค์
ทั้ง ยามเช้า เวลาเที่ยง และยามเย็น
แล้วพระองค์จะสดับฟังข้าพเจ้า   (สดุดี 55:17)
 
 อุปนิสัยของคนนั้นมิได้อยู่ที่ว่า บรรพบุรุษได้ทิ้ง
มรดก อะไรไว้ให้เขาบ้าง แต่ขึ้นอยู่กับว่าตัวเขาเอง
ได้ทิ้งมรดกอะไรไว้ให้ลูก หลานของเขา.

คนดีจะทิ้งมรดกให้ลูกหลาน แต่ทรัพย์สมบัติของคนบาปนั้น
สะสม ไว้สำหรับผู้ชอบธรรม  (สุภาษิต 13:22)
 
 สะพานเชื่อมที่ดีเลิศ ระหว่างความหวัง กับ
ความหมดหวัง
ก็คือ การนอนหลับให้เต็มอิ่ม.

ไม่ มีประโยชน์อะไรที่จะตื่นเช้า นอนดึก เพื่อทำมาหาเลี้ยงชีพ
พระเป็นเจ้า ทรงดูแลผู้ที่พระองค์ทรงรัก แม้ในยามที่เขานอนหลับ
(สุดดี 127:2)
 
 การ ที่รู้ว่าท่านเป็นคริสตชนก็นับว่าดี
แต่การแสดงตนเป็นคริสตชนย่อมดีกว่า.

หาก ท่านรักกันและกัน คนทั้งหลายก็จะรู้ว่าท่านเป็นศิษย์ของเรา
(ยอห์น 13:35)

 

ความล้มเหลวมักจะไม่เกิดขึ้น
เพราะเขาขาดพรสวรรค์
แต่เพราะเราขาดความ เด็ดเดี่ยว.

อย่าเพิ่งเอือมระอาที่จะช่วยเหลือผู้อื่น
ท่านจะได้ รับรางวัลเอง เมื่อถึงเวลา  (กาลาเทีย 6:9)
 

 พระเป็นเจ้าบวกกับ เรา เท่ากับเสียงส่วนมาก.

ถ้าพระเจ้าทรงอยู่ฝ่ายเรา ใครเล่าจะขัดขวางเรา  (โรม 8:31ข.)
 

  ใครร่วมวงนินทากับท่าน
ผู้ นั้นก็จะนำเอาเรื่องของท่านไปนินทาต่อ.

บุคคลที่เที่ยวซุบซิบมักเผย ความลับ
แต่บุคคลที่ไว้วางใจได้ ย่อมสามารถปิดบังทุกสิ่งไว้ได้
(สุภาษิต 11:13)
 

 พระเยซูเจ้าคือพระสหาย ผู้ทรงทราบถึง
ความผิดตก บกพร่อง อันมากมายของท่าน
แต่ก็ยังทรงรักท่านอยู่เช่นเดิม.

พระ เจ้าทรงสำแดงความรัก ของพระองค์แก่เราทั้งหลาย
คือขณะที่เรายังเป็นคน บาปอยู่นั้น พระคริสต์ได้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อเรา
(โรม 5:8)
 

  ทุกคนควรมีหลุมฝังศพตัวเอาไว้
เพื่อใช้ฝังความผิดของเพื่อนๆ
และผู้ ที่เขารัก.

ท่านจงเมตตาต่อกัน มีใจเอ็นดูต่อกัน และอภัยโทษให้กัน
เหมือน ดังที่พระเจ้า ได้ทรงโปรดอภัยให้แก่ท่านในพระคริสต์
(เอเฟซัส 4:32)
 

 จง เรียนรู้จากความผิดพลาดของผู้อื่น
แทนที่จะทำผิดเสียเองในทุกเรื่อง.

ทาง ของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเอง แต่ปราชญ์ย่อมฟังคำแนะนำ
(สุภาษิต 12:15)
 

  ท่านเพียงตื่นตอนกลางวันก็พอแล้ว.

เรา ต้องกระทำพระราชกิจของพระองค์ ผู้ทรงใช้เรามาเมื่อยังเป็นเวลากลางวันอยู่
เมื่อ ถึงเวลากลางคืนไม่มีผู้ใดทำงานได้
(ยอห์น 9:4)
 
 ก้าวแรกที่นำไป สู่ความฉลาดก็คือ
ความเงียบ
ก้าวที่สอง คือ การรับฟัง.

ทั้ง ปราชญ์จะได้ยิน และเพิ่มพูนการเรียนรู้
ส่วนคนที่มีความเข้าใจ จะได้มีความช่ำชอง
(สุภาษิต 1:5)
 
 สมบัติอันล้ำค่าของท่านก็คือ
เวลา 24 ชั่วโมง ที่กำลังรอท่านอยู่.

ข้าพเจ้ารำพึงในใจของข้าพเจ้าว่า พระเจ้าจะทรงพิพากษาคนชอบธรรม
และคนอธรรม เพราะทุกเรื่องถูกกำหนดไว้
และ การงานทุกอย่างก็ถูกกำหนดไว้ด้วย   (ปัญญาจารย์ 3:17)
 
 ของขวัญอัน ล้ำค่า ที่เราสามารถมอบให้ผู้อื่นได้
ก็คือ ตัวอย่างที่ดี.

เหตุ ว่าเราได้มอบแบบอย่างให้แก่ท่านแล้ว
ทั้งนี้เพื่อ ให้ท่านทำดังที่เราได้กระทำแก่ท่าน
(ยอห์น 13:15)

 

การคิดเพียงนาทีเดียว
มีค่ามากกว่าการพูดยาวถึงหนึ่งชั่วโมง.

ข้า แต่พระเจ้า ขอทรงตั้งยามเฝ้าปากของข้าพระองค์
โปรดรักษาประตูริมฝีปากของ ข้าพระองค์
(สดุดี 141:3)
 

 หากท่านอยากชนะใจเพื่อน
จงใช้ หูฟังแทนที่จะใช้ปากพูด.

จงให้ทุกคนไวในการฟัง แต่ช้าในการพูด และช้าในการโกรธ
(ยากอบ 1:19ข.)
 

  จงหล่อเลี้ยงความเชื่อ
แล้ว ความสงสัยก็จะอดตายไปเอง.

ท่านทั้งหลายไม่ใช่คนที่เสื่อมเสีย และถึงซึ่งความพินาศ
แต่เป็นคนที่เชื่อมั่น ดังนั้นชีวิตของท่านจึงปลอดภัย
(ฮีบรู 10:39)
 

 อย่าปล่อยให้ โอกาสของท่านที่จะหุบปาก
ผ่านไปได้เป็นอันขาด.

แม้คนโง่ ก็ถือว่าเป็นคนฉลาด เมื่อเขารู้จักสงบปากสงบคำ
ผู้ที่รู้จักปิดปากตัวเอง เขาก็ถือว่าเป็นผู้มีความเข้าใจที่ดี
(สุภาษิต 17:28)
 

  การทำให้เนินเล็กเป็นภูเขาใหญ่นั้นไม่ยากเลย
เพียงเติมผงเข้าไปทีละน้อย ทีละน้อยเท่านั้น.

การเริ่มทะเลาะก็เหมือนกับน้ำที่รั่ว
ดังนั้น จึงหยุดเสีย ก่อนที่จะเกิดเรื่องใหญ่
(สุภาษิต 17:14)
 

 สิ่ง ที่สำคัญมิได้อยู่ที่ว่า ท่านอุทิศเวลากี่ชั่วโมง
แต่สำคัญอยู่ที่ว่า
ท่าน ใส่อะไรเข้าไปในชั่วโมงเหล่านั้น.

เมื่อมีอะไรทำ ก็ขอให้ทำจนสุดความสามารถ
(ปัญญาจารย์ 9:10ก.)
 

  ชื่อเสียงนั้นสร้างขึ้นได้ในพริบตาเดียว
แต่อุปนิสัยใจคอนั้น
ต้องใช้ เวลาสร้างตลอดชีวิต.

ข้าพเจ้ายึดมั่น ในความถูกต้องของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะไม่ยอมปล่อยไป
จิตใจข้าพเจ้าจะติเตียนข้าพเจ้ามิได้เลย ตราบที่ข้าพเจ้ายังมีชีวิตอยู่
(โยบ 27:6)
 
 หากท่านไม่ต้อง การดอกผลของบาป
ก็อย่าเข้าไปในสวนของเจ้าปีศาจ.

อย่าเข้าไปยุ่ง เกี่ยวกับความชั่วร้ายเป็นอันขาด
(2เธสสะโลนิกา 5:22)
 
 ลูกหลาน ของเราเปรียบเสมือนกระจกเงา
เขาสะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกนึกคิดในชีวิต
ของ เรานั่นเอง.

คนดีเจริญชีวิตด้วยคุณธรรม และพระเป็นเจ้าทรงประธานพระพรแก่ลูกหลาน
ที่เจริญชีวิตตามแบบฉบับของเขา   (สุภาษิต 20:7)
 
 ความเชื่อคือการท้าทายให้จิตวิญญาณ
มองไปยัง ที่ซึ่งตามองไม่เห็น.

แต่เราดำเนินชีวิตอาศัยความเชื่อ มิได้อาศัยสิ่งที่เรามองเห็น
(2 โครินทร์ 5:7)

 

ความเกียจคร้านและความยากจน
เป็นญาติกัน.

หลับนิด เคลิ้มหน่อย กอดมือพักสักนิด
แล้วความจนก็จะมาหาถึงเจ้า แล้วทุกอย่างก็จะสูญหายไป
(สุภาษิต 24:33,34)
 

 ภาษาคือการสำแดงออกซึ่งความคิด
ทุกครั้งที่ท่าน พูด จิตใจของท่านก็กำลังเดิน
ขบวนพาเหรดให้ชาวบ้านเขาเห็น.

คนดี ทำดี เพราะความดีอยู่ในใจเขา คนชั่ว ทำชั่ว
ก็เพราะความชั่วที่อยู่ในใจ เขา
วาจาของท่านย่อมแสดงให้เห็น สิ่งที่อยู่ในใจของท่าน
(ลูกา 6:45)
 

  จงรักษาความประพฤติของท่าน
แล้วชื่อเสียงของท่าน ก็จะรักษาตัวของมันเอง.

การออกกำลังกายนั้น นับว่าดีสำหรับร่างกายของท่าน
แต่ศาสนาจะช่วยท่านในทุกด้าน ศาสนาสัญญาว่า
ท่านจะได้รับชีวิตในปัจจุบันและตลอดไป
(1 ทิโมธี 4:8)
 

 ความ ลับที่มนุษย์รักษาได้ยากที่สุด
คือความเห็นเกี่ยวกับตัวเอง.

ข้าพเจ้า สำนึกอยู่เสมอว่า พระเป็นเจ้าทรงพระเมตตาต่อข้าพเจ้ามากเพียงใด
ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงขอบอกพวกท่านว่า อย่าคิดว่าตัวท่านดีกว่าที่เป็นอยู่จริงๆ
จง ใช้วิจารณญาณ แล้วจงวัดสภาพของตัวท่านเอง โดยสำนึกว่า
พระเป็นเจ้าทรง ประทานความเชื่อ ให้แก่ท่านมากมายเพียงใด
(โรม 12:3)
 

  หากความห่วงใยน้อยนิดเกินกว่าที่จะคิด
เอามาสวดภาวนา ก็คงจะเป็นเรื่องเล็กน้อย
เกินกว่าที่เอามาใส่บ่าแบกหาม.

พระเป็น เจ้าทรงห่วงใยท่าน ดังนั้น
ท่านจงมอบความกังวลทั้งสิ้นไปกับพระองค์
(1เป โตร 5:7)
 

 บุคคลที่ยากจนที่สุด ไม่ใช่คนที่ไม่มีเงิน
หากแต่ เป็นบุคคล ที่ไม่มีความฝัน.

มนุษย์จะตกยาก หากไร้วิสัยทัศน์
(สุภาษิต 29:18ก.)
 

ท่านสามารถทำอะไรร่วมกับพระเป็นเจ้า
ให้สำเร็จ ได้ภายในหนึ่งชั่วโมง
มากกว่าที่ท่านจะทำได้ตลอดชีวิต
โดยปราศจาก พระองค์.

สำหรับพระเป็นเจ้านั้น ทุกสิ่งย่อมเป็นไปได้
(มัทธิว 19:26ข.)
 
 การเตรียมการเพื่อวันพรุ่ง
ก็คือการมุ่งให้วันนี้ถูก ต้อง.

อย่าไปห่วงใยถึงวันพรุ่งนี้ พรุ่งนี้จะดูแลตัวของมันเอง
เฉพาะ วันนี้ ท่านก็มีเรื่องจะต้องห่วงใยพออยู่แล้ว
(มัทธิว 6:34)
 
 เมื่อ ทุกอย่างมันวุ่นวายไปหมด
ก็จงอดใจ อย่าวุ่นวายไปกับมัน.

อย่าไป เลียนแบบที่ไม่ดี ของคนชั่วช้าและเลวทราม
(สุภาษิต 4:14)
 
 มีสอง สิ่งที่เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อหัวใจ
นั่นคือ การวิ่งขึ้นบันได
และ การวิ่งทับหัวใจของคนอื่น.

จงหยุดพูดจาชั่ว จงกล่าวสิ่งที่ถูกต้องในเวลาอันควร
และจงช่วยเหลือผู้อื่น อาศัยสิ่งที่ท่านพูด
(เอเฟซัส 4:29)