ข้อคิดชีวิต
ชายอายุ 24 คนหนึ่ง กำลังเกาะกระจกหน้าต่างรถไฟ มองออกไปข้างนอกหน้าต่างรถไฟ แววตาของเขาตื่นเต้นกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ตะโกนเสียงดังบอกผู้เป็นพ่อว่า "พ่อครับ ดูต้นไม้ ดูต้นไม้ มันกำลังอยู่ข้างหลังเราแล้ว" ชายหนุ่มหน้าตาตื่นเต้น และ เบิกบานอย่างเป็นที่สุด
ผู้เป็นพ่อนั่งอมยิ้ม พยักหน้าตอบรับลูกชายอย่างมีความสุข ขณะที่หนุ่มสาวคู่หนึ่งที่นั่งข้าง ๆ กันอีกฝั่ง มองดูชายหนุ่มคนนี้ด้วยความดูถูกเป็นอย่างยิ่ง
"พ่อครับ พ่อครับ ดูเมฆสิ มันกำลังวิ่งตามเรามาด้วย" ชายหนุ่มหันมาบอกพ่อ แล้วยังคงเกาะหน้าต่างรถไฟบานนั้น สายตาจ้องมองท้องฟ้าสีครามอย่างเป็นสุข
หนุ่มสาวคู่นั้นทนกับพฤติกรรมของชายหนุ่มคนนี้ไม่ไหวแล้ว จึงหันมาตวาดกับผู้เป็นพ่อว่า "ทำไมคุณไม่พาลูกชายคุณไปหาหมอดีดี เพื่อรักษาเขาหละ ?"
ชายแก่ชรายิ้มอย่างใจเย็นและตอบหนุ่มสาวคู่นั้นว่า "ผมพาลูกชายไปโรงพยาบาลหลายเดือนก่อนแล้วครับ และวันนี้เราเพิ่งจะได้กลับออกจากโรงพยาบาลมา" ชายชราหันกลับไปมองดูลูกชายด้วยแววตาที่สุขล้นอีกครั้ง ก่อนจะหันกลับมาตอบหนุ่มสาวคู่นั้นอย่างเรียบง่าย
"ลูกชายผมตาบอดตั้งแต่เกิด วันนี้ คือ วันแรกตลอด 24 ปี ที่เขาได้มองเห็น"
.................................................................................................
บนโลกใบนี้คนเราต่างมีเรื่องราวของตนเอง อย่าไปตัดสินผู้อื่นก่อนที่เราจะรู้จักเขาอย่างแท้จริงเลย เพราะความจริงที่ปรากฏมาจะทำให้เราแปลกใจเสมอ เมื่อมันไม่เป็นอย่างที่เราคิดตัดสินเขาเลย
พระเยซูเจ้าทรงสอนว่า "อย่าตัดสินผู้อื่น"
นักบุญเปาโลเตือนเราว่า เราเป็นใครจึงตั้งต้นเป็นผู้พิพากษา หลายครั้งเราก็เชื่อในสิ่งที่เราได้ยิน ได้อ่านมามากเกินไปนะครับ แม้สิ่งที่เราเห็นก็อาจไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
22 พฤษภาคม 2013
จากหนังสือ My Facebook Stories 2 ของคุณพ่อสุรชัย ชุ่มศรีพันธุ์ หน้า 128
