ข้อคิดชีวิต

ระหว่างที่หมอกำลังตรวจอาการของเขา จอห์นจำได้ว่าเคยสนทนา และรู้ว่า คุณหมอของเขาเชื่อในพระเยซูคริสต์อย่างมาก จอห์นตัดสินใจถามคุณหมอว่า "หมอครับ ผมกลัวที่จะต้องตายเหลือเกิน ถ้าผมตายไปแล้ว ชีวิตหลังความตายจะเป็นอย่างไรครับ ?"

หมอนิ่งเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะตอบว่า "หมอก็ไม่รู้นะ"

จอห๋นถามกลับด้วยความฉงนใจว่า "คุณหมอเป็นชาวคริสต์ พระเจ้าไม่ได้บอกหมอหรือครับว่า หลังความตายจะมีอะไรบ้าง ?" จอห์นจ้องเข้าไปในแววตาของหมอเพื่อรอฟังคำตอบ

ท่ามกลางความเงียบงันนั้น พลันที่ประตูก็มีเสียงบางอย่างเกิดขึ้น หมอเดินไปที่ประตูและเปิดดูว่า อะไร คือ ต้นเหตุของเสียงนั้น ? เจ้าลัคกี้ สุนัขของคุณหมอ กำลังใช้เท้าหน้าตะกุยประตูเพื่อจะเข้าไปหานายของมัน

ทันทีที่ประตูเปิดอ้ามากพอ เจ้าลัคกี้ก็วิ่งพรวดเข้ามาในห้อง มันวิ่งดมไปทั่วห้องอย่างร่าเริ่งด้วยความดีใจ และวิ่งกลับไปหาหมอ กระโดดเข้าหาหมอเป็นการทักทาย

หมอนั่งลง กอดเจ้าลัคดี้ ก่อนจะหันมาที่จอห์นอีกครั้ง แล้วตอบว่า "จอห์น คุณดูลัคกี้สิ มันไม่เคยเข้ามาในห้องนี้มาก่อนเลยนะ ผมเองก็ไม่รู้ว่า ผมลืมปิดประตูทางไหนหรือเปล่า แต่ดูสิจอห์น มันไม่รู้หรอกว่าในห้องนี้มีอะไร มันไม่รู้อะไรเลย รู้แต่ว่า นายมันอยู่ที่นี่ ในนี้ มันจำเสียงนายของมันได้ พอประตูเปิด มันก็เข้ามาทันที โดยไม่กลัวอะไรทั้งนั้น .. หมอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตหลังความตายมากนักหรอกนะ รู้แต่ว่า เจ้านายชีวิตของหมออยู่ที่นั่น เมื่อไหร่ที่ประตูเปิดออก หมอก็จะผ่านประตูนั้นไปด้วยความยินดี ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น"

จอห์นนิ่งเงียบโดยไม่โต้ตอบอะไร หมอจึงตอบย้ำอีกครั้งว่า "เราทุกคนล้วนกลัวตายครับ ความเชื่อและความหวังของเรา ในสิ่งที่เราไม่รู้จนกว่ามันจะเกิด และ ความรักในเจ้าชีวิตของเรา ทำให้เรามีแต่ความหวังและความยินดี เราตอบอะไรได้ไม่มากนัก แต่เรารู้เพราะเราเชื่อว่าพระองค์อยู่ที่นั่น และพระองค์จะช่วยให้เราผ่านประตูนั้นไปได้ในวันนั้น"

จอห์นน้ำตาท่วมเอ่อล้นออกมาด้วยความอิ่มใจ "ขอบคุณครับหมอ ผมอาจได้คำตอบที่ไม่ชัดเจนมากนัก แต่มันทำให้ผมอิ่มเอมใจเหลือเกิน"

 

...................................................................

อีก 8 เดือนถัดมา จอห์นก็เสียชีวิตลงอย่างสงบ ก่อนสิ้นลมหายใจไม่กี่ชั่วโมง จอห์นบอกหมอและทุกคนที่รายล้อมตัวเขาว่า "ผมจะไปพบเจ้านายของผม ผมไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ ว่า ผมจะเดินทางไปต่อยังไง แต่ผมจะมองหาเจ้าชีวิตของผม และจะไปทางนั้น ประตูที่เจ้านายผมอยู่ และผมจะวิ่งเข้าไปทันที เมื่อประตูเปิด"

ตลอด 8 เดือนก่อนจอห์นเสียชีวิต เขาทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับการอธิษฐานร่วมกับพี่น้องในโบสถ์ การเยี่ยมเยียนคนจน ให้ทาน และช่วยเหลือผู้ป่วย จอห์นให้กำลังใจและความเชื่อมั่นกับทุกคนว่า หลังความตายนั้น พระองค์จะช่วยเราให้ผ่านประตูบานนั้น

เพียงระยะเวลาแค่ 8 เดือนนั้น ผู้คนจำนวนมากได้กลับใจเชื่อในพระเจ้า เพียงเพราะ "คำถามในวันนั้นของจอห์น"

28 สิงหาคม 2013
เค้าโครงเรื่องจากหนังสือ My Facebook Stories 2 ของคุณพ่อสุรชัย ชุ่มศรีพันธุ์ หน้า 221