สาระพระคัมภีร์

พระเยซู .. พระเจ้าผู้ประเสริฐเกินกว่าความเข้าใจของมนุษย์จะหยั่งถึง
พร้อมโอบกอดในยามที่อ่อนแอ ดุจลูกแกะที่หลงทางและเหนื่อยล้า
จงอย่าปฏิเสธสันติสุขจากพระองค์ เพราะโลกนี้ให้สิ่งนี้แก่คุณไม่ได้เลย ..

จริง ๆ นะ ผมไม่ได้โกหก (ก็ไม่รู้จะโกหกไปเพื่ออะไร ?? )

พระธรรมลูกาบทที่ 2 ข้อ 1-14 อยู่มาคราวนั้นมีรับสั่งจากมหาจักรพรรดิซีซาร์ออกัสตัสให้จดทะเบียนสำมะโนครัวทั่วทั้งแผ่นดิน นี่เป็นครั้งแรกที่ได้จดทะเบียนสำมะโนครัวเมื่อคีรินิอัสเป็นเจ้าเมืองซีเรีย คนทั้งปวงต่างคนต่างได้ไปขึ้นทะเบียนยังเมืองของตน ฝ่ายโยเซฟก็ขึ้นไปจากเมืองนาซาเร็ธแคว้นกาลิลีถึงเมืองของดาวิดชื่อเบธเลเฮมแคว้นยูเดียด้วยเพราะว่าเขาเป็นวงศ์วานและเชื้อสายของดาวิด

เขาได้ไปกับมารีย์ที่เขาได้หมั้นไว้แล้วเพื่อจะขึ้นทะเบียนและนางมีครรภ์ เมื่อเขาทั้งสองยังอยู่ที่นั่นก็ถึงเวลาที่มารีย์จะประสูติบุตร นางจึงประสูติบุตรชายหัวปีเอาผ้าอ้อมพันและวางไว้ในรางหญ้าเพราะว่าไม่มีที่ว่างให้เขาในโรงแรม ในแถบนั้นมีคนเลี้ยงแกะอยู่ในทุ่งนาเฝ้าฝูงแกะของเขาในเวลากลางคืน มีทูตองค์หนึ่งของพระเป็นเจ้ามาปรากฏแก่เขาและพระสิริของพระเป็นเจ้าส่องล้อมรอบเขาและเขากลัวนัก ฝ่ายทูตองค์นั้นกล่าวแก่เขาว่า"อย่ากลัวเลยเพราะเรานำข่าวดีมายังท่านทั้งหลายคือความปรีดียิ่งซึ่งจะมาถึงคนทั้งปวง เพราะว่าในวันนี้พระผู้ช่วยให้รอดของท่านทั้งหลายคือพระคริสตเจ้ามาบังเกิดที่เมืองดาวิด นี่จะเป็นหมายสำคัญแก่ท่านทั้งหลายคือท่านจะได้พบพระกุมารนั้นพันผ้าอ้อมนอนอยู่ในรางหญ้า" ในทันใดนั้นมีชาวสวรรค์หมู่หนึ่งมาอยู่กับทูตองค์นั้นร่วมสรรเสริญพระเจ้าว่า "พระสิริจงมีแด่พระเจ้าในที่สูงสุดส่วนบนแผ่นดินโลกสันติสุขจงมีท่ามกลางมนุษย์ทั้งปวงซึ่งพระองค์ทรงโปรดปรานนั้น"

พระธรรมลูกาบทที่ 9 ข้อ 57,58 เมื่อพระองค์กับเหล่าสาวกกำลังเดินทางไปมีคนหนึ่งทูลพระองค์ว่า"พระองค์เสด็จไปทางไหนข้าพระองค์จะตามพระองค์ไปทางนั้น" พระเยซูตรัสแก่เขาว่า "หมาจิ้งจอกยังมีโพรงและนกในอากาศก็ยังมีรังแต่บุตรมนุษย์ไม่มีที่ที่จะวางศีรษะ"

เมื่อพระเจ้าทรงเสด็จเข้ามาในโลกในพระวรกายแบบมนุษย์นั้นพระองค์ได้ทรงกระทำอย่างที่ไม่มีใครคาดคิด...

มีใครบ้างไหมที่เคยใคร่ครวญดูว่าทำไมพระเจ้าจึงเลือกที่จะเกิดในครอบครัวช่างไม้แทนที่จะเกิดในครอบครัวเศรษฐีหรือครอบครัวของนักการศาสนาอย่างพวกธรรมาจารย์หรือปุโรหิตชั้นสูง ทำไมพระองค์จึงเลือกเกิดในเวลาที่พ่อแม่กำลังอยู่ระหว่างการเดินทางที่ทุลักทุเล ทำไมพระองค์เลือกเกิดในเวลาที่สภาพแวดล้อมจำกัดจำเขี่ยขนาดไม่มีที่จะพักนอนในโรงแรม ถึงมีเงินก็ไม่สามารถซื้อความสบายได้เพราะไม่มีที่ว่างให้พ่อแม่ของพระองค์ได้จับจองเลย

ทำไมพระองค์จึงต้องเลือกเกิดในคอกสัตว์ที่เต็มไปด้วยกลิ่นสาบของสัตว์ ทำไมชีวิตของพระองค์จึงเต็มไปด้วยการพเนจรไปๆมาๆในที่ต่างๆ เหมือนคนร่อนเร่ไม่มีหลักแหล่ง...

วิธีการของพระเจ้าอยู่เหนือเหตุผลแบบเราๆ ! ไม่มีที่ว่างสำหรับพระองค์ในการถือกำเนิดก็ไม่เป็นไร เพราะแท้จริงพระองค์เองนั่นแหละกำหนดวิถีชีวิตการเข้ามาในโลกไว้เป็นการเดินทาง พระองค์จึงไม่ได้ประสูติที่บ้านทั้งๆที่พ่อแม่ของพระองค์ก็มีบ้านเรือนเป็นของตนเองที่เมืองนาซาเร็ธ... เมื่อพระองค์ออกสั่งสอน พระองค์ก็ไม่มีที่อยู่อาศัยใหญ่โตอย่างโอ่อ่าถาวรเหมือนนักการศาสนาคนอื่นๆ เพราะพระองค์มิได้มีพระประสงค์จะลงหลักปักฐานอยู่ในโลกนี้...

เมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์ พระศพของพระองค์ก็ไม่ต้องการที่ฝังสำหรับการจารึกถ้อยคำอาลัยผู้ตายอย่างคนทั้งหลาย ! พระองค์นอนหลับในอุโมงค์เพียงแค่สามวันเท่านั้นสำหรับพันธกิจของพระองค์ พระองค์ไม่ต้องการสถานที่ใดๆในโลกนี้สำหรับการเกิดและการอยู่ของพระองค์จริงๆ... ตรงกันข้าม พระองค์ประสงค์ที่ว่างในหัวใจของเราต่างหาก สำหรับการทรงสถิตย์กับเราอย่างถาวรนิรันดร์ ! หัวใจของเราที่ว้าเหว่และว่างเปล่าไม่เคยมีสิ่งใดสามารถเติมให้เต็มได้นี้แหละคือสถานที่แท้จริงในโลกที่พระองค์ต้องการประทับอยู่เพื่อสอนเรา พูดคุยกับเรา... หัวใจของเราที่เคยเต็มไปด้วยกลิ่นสาปของความผิดบาปเหมือนกลิ่นสาปของคอกสัตว์นี้แหละที่พระองค์ต้องการเสด็จเข้ามาบังเกิดและประทับกับเรา... หัวใจของเราที่เคยถูกทอดทิ้งจากผู้อื่นในโลกแห่งตัวใครตัวมันเหมือนคอกสัตว์ที่ต่ำต้อยด้อยค่านี้หละที่พระองค์ประสงค์จะบรรทมหลับกับเรา...

โอ ! พระเจ้าของเราช่างยิ่งใหญ่และถ่อมพระองค์เกินกว่าเราจะคาดคิด ! พระเจ้าอย่างนี้แหละที่จะอยู่ด้วยกับเราเสมอไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไร พระเจ้าอย่างนี้แหละที่จะยกเราขึ้นยามเราตกต่ำและจะทรงปลอบประโลมเรายามเราเศร้าหมอง... พระองค์มิได้ปฏิเสธกลิ่นสาปแห่งหัวใจผิดบาปของเรา เมื่อเราจัดที่ว่างในหัวใจของเราให้กับพระองค์ พระบิดาบนสวรรค์จะส่งพระองค์เสด็จเข้ามาบังเกิดในหัวใจของเรา ราตรีที่หนาวเหน็บและยาวนานในความผิดหวังชอกช้ำของเราจะกลับอบอุ่นและมีความหวังขึ้นมาเพราะเราได้จัดที่ว่างรอรับเสด็จพระเยซูคริสต์เข้ามาบังเกิดในหัวใจของเรา... จากนี้ไปหัวใจที่มีพระเยซูคริสต์สถิตย์อยู่ภายในจะไม่เหมือนเก่าอีกต่อไป คริสต์มาสปีนี้ขอให้เราจัดที่ว่างในหัวใจไว้สำหรับพระองค์ เพื่อพระองค์จะเสด็จเข้ามาบังเกิดในเราและอยู่กับเราเสมอไป...อาเมน.

 

โดย : ชัยรัตน์ จิตต์แก้ว
http://www.thaimission.com/modules.php?name=Show&file=article&asid=179