ชีวิตที่เติบโต
พระเจ้าไม่ได้ 'ทอดทิ้ง' ผมไปไหนหรอก
เพราะพระองค์ทรงรักผมมาก ..นั่นแหละ
พระองค์จึงอนุญาตให้สิ่งทั้งหลายเกิดขึ้น
คือ ความเจ็บป่วยกายและความยากจน
ปัญหาชีวิตอีกมากมายที่เกิดขึ้นกับผม
หลายคนคงรับมันไม่ได้
ตรงเหตุผลที่ 'ถ้าพระของผมดีแท้'
พระเจ้าก็ต้องให้ผม .. แต่สิ่งดีดีสิ
แต่ไหนหละ ? พระองค์อยู่ไหนกัน
ทำไมปล่อยให้ผมเจอกับมรสุมอยู่ตรงนี้
....................................................
เราไม่ได้เกิดมาโดยไม่มีวัตถุประสงค์
เราทุกคนล้วนเกิดมา เพื่อชดใช้และสร้าง
นี่แหละ คือ ความมหัศจรรย์ของพระเจ้า
พระองค์ทรงเรียก ผู้ที่พระองค์ทรงรัก
คือ ให้เรายอมรับหนทางของพระองค์
เพื่อที่เราจะไม่ต้องมาเกิดมาทรมานอีก
ในโลกปัจจุบัน
ผู้คนวิ่งหาพระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์
เพื่อขอเงินทอง ลาภยศ บารมี
สุขภาพดี อายุมั่น และขวัญยืน
แต่ระหว่างทางที่ขอพรนั้น
พวกเขาก็ต้องสู้ฟัดกับชีวิต
เพื่อแลกและหวังจะได้สิ่งเหล่านั้นเป็นรางวัล
แน่นอนว่า , ระหว่างทางนั้น
ถ้าไม่ทำดี ก็ผิดชั่ว ไม่มากก็น้อย ต่างวาระไป
....................................................
สำหรับผม
แม้พระเจ้าจัดเตรียมหนทางที่ยากลำบากให้
แต่ก็ทรงเตรีมเครื่องไม้ เครื่องมือในการต่อสู้
อย่าง 'เพียงพอ' มาให้พร้อมสรรพด้วย
หนทางยากลำบากที่ทรงมอบให้นั้น
ก็เพื่อไม่ให้ผมใช้ชีวิต 'หลง' ทาง
คือ กราบไหว้ขอพร เงินทอง ลาภยศ บารมี
สุขภาพดี อายุมั่น ขวัญยืน อีกต่อไป
มันเป็นสิ่งที่ 'ลวงตา' ของชีวิต
แม้หลายคนจะตระหนักว่า 'ชีวิตไม่ยั้งยืนยง'
แต่เอาเข้าจริง จะมีสักกี่ครั้งที่ได้ตระหนักถึง
'การจากลา' และ 'โลกหลังความตาย' กัน
เวลาส่วนใหญ่
ล้วนแต่หมดไปเพื่อใช้ชีวิตวิ่งแข่งกัน
เพื่อตัวเอง เพื่อครอบครัว
เพื่อสามี เพื่อเมีย เพื่อลูก
....................................................
